Katalog zbiorów biblioteki

Tata, mama i dwoje dzieci. Niby całkiem zwyczajna rodzina. No, nie do końca, bo tata to mały krokodyl, a mama to żyrafa, jego wielka miłość. Również dzieci wyglądają trochę inaczej niż w innych rodzinach. Mimo to wszyscy bardzo się kochają i trzymają razem. Nawet wówczas, gdy dochodzi do niebywałych wydarzeń, jak podczas pewnego całkiem zwyczajnego śniadania.

Noi niechętnie spędza wakacje u babci, która żyje samotnie na skalistej wysepce i nie ma czasu na zabawę z wnuczkiem. Starsza pani gotuje wodorosty na obiad, trzyma zęby w słoiku i chrapie jak mors. Pewnego ranka Noi wymyka się niepostrzeżenie z domu. Gdy zaskakuje go sztorm i przestraszony potrzebuje pomocy, babcia od razu rusza na ratunek. Czy wspólna przygoda wzmocni ich relację?Cudownie zilustrowana opowieść o międzypokoleniowej przyjaźni.Benji Davies - autor, ilustrator, reżyser animacji. Jako dziecko często malował przy kuchennym stole. co kontynuuje w dorosłym życiu. Mieszka w Londynie z żoną Niną i córką Esther.

Autor najpoczytniejszych książek dla młodych czytelników, ojciec Koziołka Matołka, nie za bardzo lubił dzieci. Swoich nie miał. Twórca przesympatycznych bohaterek, nieprzewidywalnych i niezależnych młodych kobiet, był mizoginem. Zdeklarowany tradycjonalista i konserwatysta przyjaźnił się ze skamandrytami.

Niektórzy twierdzili, że był "bawidamkiem, kokietującym i mizdrzącym się do czytelników z minoderią salonowej lwicy". Nałkowska nie cierpiała jego sentymentalizmu.

Kochał życie, nienawidził łzawych tragedii, a "Jontka z Halki powiesiłby z czystym sumieniem". II Rzeczpospolita w jego powieściach była szczęśliwym krajem dobrych ludzi. Po wojnie zarzucano mu, że nie widział kontrastów i walki proletariatu z krwiożerczym kapitałem, co mija się z prawdą. Uważny czytelnik wiedział, że zachowując humor, wiarę w ludzką dobroć, Makuszyński opisywał Polskę bez retuszu. Bieda, a wręcz skrajne ubóstwo, często boleśnie doświadczały jego powieściowych bohaterów. Autor znał je z własnego doświadczenia. Wczesne lata Kornela należały do zdecydowanie chudych. Ale potem przyszedł okres prosperity. Los znowu się odwrócił, gdy wybuchła wojna. W czasie okupacji pisarz ledwo wiązał koniec z końcem. Po 1945 roku stopniowo usuwano go z życia publicznego, co dla chorego pisarza było ciosem podwójnie dotkliwym. W 1951 roku jego powieści znalazły się na liście książek "ideologicznie szkodliwych".